Samym rokoko, jest nurt stylistyczny, który obecny był najczęściej w rzemiośle artystycznym, ornamentyce, jak i malarstwie. Występował w Europie w latach ok. 1720-1790. Rokoko w architekturze widoczne jest najczęściej we wnętrzach kościołów oraz późnobarokowych pałaców, których to skala bywała o wiele mniejsza niż w poprzedniej epoce.
Rokoko – charakterystyka
Również zaprzestano ulegać ścisłym podziałom porządkowy na rzecz ujmowania ścian w fantazyjne ramy z bogato złoconymi sztukateriami, które wykorzystywały nie tak rzadko motyw rocaille, czyli ornamenty muszlowe, a ich pola wypełniały malarskie panneaux, czy polichromia, zwierciadła i obicia z jedwabiu pochodzącego z Chin. Jeśli chodzi o dominujące kolory, w tym okresie królowała przede wszystkim pastelowa kolorystyka.
